پسر ها به واسطه شلوغ کاری و پر سرو صدا بودن غالبا بیشتر از دختر ها مورد مواخذه قرار می گیرند. پسرتان را همانگونه که هست بپذیرید و تلاش نکنید دائم به فاصله ای که تا رسیدن به پسر آرمانی شما دارد، بنگرید. از لحظه لحظه زندگی با پسرتان لذت ببرید و به مادرانی که در سوگ فرزندان از دست رفته خود نشسته اند هم کمی بنگرید. 

اما مسلما این دلیل بر سکوت در مقابل رفتار های ناشایست کودک نیست. به خاطر داشته باشید تنبیه باید به گونه ای باشد که تنها رفتار را تحت تاثیر قرار دهد نه خود کودک را. 

مانند جراحی چشم که با میکروسکوب تنها بخش های معینی در هر عمل مورد عمل جراحی قرار می گیرد و نهایت تلاش به کار برده می شود تا به سایر اعضا آسیبی وارد نشود. 

پدر و مادر 

 پیش از تفسیر رفتار پسرتان، به نکات قوت او بیندیشید. 

از بیان واژهای خوب یا بد بپرهیزید، در عوض کارهایی را که مورد پسند یا ناپسندی شماست شرح دهید. 

زمانی که رفتار اشتباهی مرتکب شد به او یادآوری کنید این رفتار همه جا اشتباه است نه فقط در آن موقعیت. 

شما نمی توانید رفتار زشت را کتک بزنید، پس زدن پسرتان تنبیه نه تنها کار زشت بلکه شخصیت و اعتماد او به شماست.

 

مربیان

ویژگی های مثبت دانش آموز را کشف کنید و ضمن بیان آنها رفتار بد را به پسر بشناسانید. 

نوع بیان جملات:

 اینطور که به میز ضربه میزنی خیلی آزارنده است. 

 تو واقعا مردم آزاریا، بس کن دیگه.